...

Mijn tuintje overhoop      

Een aantal weken geleden viel het me op dat het water in de keukenspoelbak steeds langzamer begon weg te lopen. Toen wij terug kwamen van vakantie ging het zo langzaam dat ik aan de noodbel moest trekken bij de man die dit soort dingen in zijn takenpakketje heeft.
Toen wij weg waren had het zo’n beetje non-stop geregend hier (zijn wij mooi misgelopen!), dus ik vroeg of het daar mee te maken kon hebben. Volgens hem niet, hij stelde voor dat we de buizen onder in het aanrechtkastje eens zouden openmaken om te kijken of er daar een verstopping zat. Gelukkig had ik onze eigen klusjesman in huis, genaamd Gideon, dus die maakte het zaakje open en het bleek allemaal volkomen vrij te zijn.
Toen moesten er andere stappen ondernomen worden. Ergens achter het hekje waar de honden achter zitten is een septic tank en de buizen vanaf ons huis lopen onder de grond daarheen. Vlakbij dat hek had ik tomatenplanten staan. Ik had uit een mooie tomaat, die ik ooit gekocht had, de zaden gedroogd en gezaaid. Tot mijn blijdschap waren er planten opgekomen en zelfs zaten er al heuse tomaten aan, die een redelijk formaat ontwikkelden. Een paar begonnen zelfs al wat te kleuren. Omdat ze dus vlak bij die tank stonden besloot ik een poging te ondernemen om ze te redden. In het tuintje naast ons huis had ik inmiddels een stukje grond klaar, dus heel behoedzaam heb ik de tomatenplanten één voor één opgegraven en overgeplant. Uiteraard kregen ze eerst een trauma en lieten ze de mooie blaadjes hangen. Elke dag gaf ik ze trouw water en heb zelfs een geïmproviseerd minikasje gemaakt van vitrage. Nu, een week later: ze leven nog! Hoera! En we hebben er zelfs al een paar tomaten van geproefd.

.

Het blijven natuurlijk zorgenkindjes, maar het is een uitdaging, nietwaar?
De dag na het overplanten van de tomaten plus nog een paar andere plantjes kwamen de werkmannen. Ze groeven een geul in mijn gazonnetje richting septic tank en volgden de afvoerbuis . Tot ieders verbazing bleek de buis zomaar te eindigen in de grond, nog voor hij de tank bereikt had. Het bleek dus dat het water uit de keuken zomaar de grond instroomde en waarschijnlijk was de grond toch dankzij de zware regenval op die plek verzadigd. Maar nu?
Tot mijn spijt had ik dus voor niets de tomatenplanten verplaatst!
Bovendien werd besloten om een nieuwe tank in mijn tuin te plaatsen niet ver van het huis met een nieuwe leiding. Dus er werd ook, weer in mijn gazonnetje, een plaats bepaald en vervolgens een metersdiep rond gat gegraven. Terwijl ze zo bezig waren was ik een tijdje weggeweest, o.a. om te babysitten. Toen ik terugkwam schrok ik me een hoedje en riep uit: “Oh, mijn arme tuintje!”
Al de grond uit die kuil was natuurlijk over de rest van de tuin gegooid. Tja, dat kon helaas natuurlijk niet anders! De volgende dag werd de tank geplaatst en het gat dichtgemaakt.

.

Mijn gootsteen liep weer ongehinderd door, dat was op zich wel heel wat waard, want afwassen op een normale manier was inmiddels bijna niet meer mogelijk. Ik moest er dus wel wat voor over hebben.
Maar mijn tuintje? Een droevig aanzien!
Weer een dag later kwam er gelukkig iemand om de grote zandbergen, die overgebleven waren, weg te scheppen. Maar ik heb nog dagen nodig om alles weer in de oude staat te krijgen.
Nu is het wel een voordeel dat de zomer en dus de groeitijd nooit stopt, dus het gras zal snel genoeg weer gegroeid zijn. D.w.z. de kale geulen die overgebleven zijn en de ronde krater zullen  weer met gras bedekt worden.
En de rest van het tuintje? Ach, we maken er wel wat van.

Nieuw leven, nieuwe hoop

Op de plaats waar de tomaten eerst stonden had ik een kleine stek van een Hibiscus geplant. Het bijzondere van Hibiscus is, dat de knoppen nog uitkomen terwijl de takken niet meer aan de struik zitten. Dus vanmorgen zag ik een ministruikje met één prachtige bloem! Wat een bemoediging! Het leven gaat door!

Is dat in de geestelijke wereld ook niet zo? Gods adem gaat over de aarde, over de mensenkinderen. En Hij heeft beloofd dat hij zelfs het geknakte riet niet verbreekt en een walmende vlaspit niet uitdooft! Jesaja 42 :3. Na dood komt leven!!! Er is hoop! De natuur spreekt Gods woorden en laat ons zien: Hij geeft nieuw Leven, ja, eeuwig Leven!!!

Goede Vrijdag en Pasen

Op school was al weer wat voorbereid om de feestdagen ter herdenking aan het lijden en sterven en de opstanding van Christus Jezus, te vieren.
Donderdagavond was gekozen om een mooi samenzijn te hebben. Iedereen op ons terrein en natuurlijk de ouders van de Papua-kinderen die hier op school gaan en eventuele andere belangstellenden waren welkom en aanwezig. 
Eén van de schoolmeisjes las gedeelten uit de Bijbel voor, en Sinco had de algemene leiding.

. .

De jongste kinderen zongen een mooi lied, dat wij kennen als: “Er is een Verlosser”!
De iets oudere kinderen zongen ook twee mooie liederen, en de jonge tieners voerden een dramastuk op waarin zij heel summier het lijden en de opstanding weergaven.
Ze deden dat heel mooi. Het was goed voorbereid onder leiding van Beulah en ondersteund door prachtige muziek. Een paar oudere tieners verzorgden de techniek.

..

Het was een mooie gedenkavond. Vooral het dramastuk raakte veler harten. De jongen die de Here Jezus vertolkte deed dat zodanig dat je niet afgeleid werd, maar bepaald bij de ernst van de situatie. En de enorm diepe betekenis van Gods Offer om de wereld te redden drong goed tot ons door!

De Heer is waarlijk opgestaan!

Wat een triomf !!! Wat een Genade !!!
Jezus de Redder van de Wereld!
Johannes 4 : 42
***

***
Hoe prachtig is het
dat niemand
een seconde
hoeft te wachten
om te beginnen
met de wereld
te verbeteren!

Anne Frank - Joods meisje
dat in de oorlog
in een concentratiekamp
overleed.

***

Ons thuisfront heeft een mooie site met o.a. een forum over zending!

...

PS. Ik lees altijd met veel interesse en geprikkeld door de humor de columns van

COLUMNCHRIST

Neem een kijkje!